Sakramenty

Co to jest sakrament?

Sakrament jest to widzialny znak, ustanowiony przez Pana Jezusa, który daje ludziom niewidzialną łaskę Bożą. 

W każdym sakramencie następuje spotkanie Boga z człowiekiem. Celem Sakramentów jest uświęcenie człowieka.

Sakramentów świętych jest siedem:
1) Chrzest,
2) Bierzmowanie,
3) Eucharystia,
4) Pokuta,
5) Namaszczenie Chorych,
6) Kapłaństwo,
7) Małżeństwo.

Podział sakramentów

Sakramenty możemy podzielić wg 2 kryteriów.

1. Podział sakramentów ze względu na ich charakter (czyli w czym nam pomagają):

• sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego - Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystia;
• sakramenty uzdrowienia - Pokuta, Namaszczenie Chorych; 
• sakramenty w służbie bliźniemu - Kapłaństwo, Małżeństwo 

2. Podział sakramentów ze względu na częstotliwość przyjmowania: 

• sakramenty niepowtarzalne - Chrzest, Bierzmowanie, Kapłaństwo;
• sakramenty powtarzalne - Eucharystia, Pokuta, Namaszczenie chorych, Małżeństwo.

Znaczenie poszczególnych sakramentów

CHRZEST - jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy stajemy się Dziećmi Bożymi, zostajemy wyzwoleni od grzechów i zostajemy włączeni do  wspólnoty Kościoła. 

BIERZMOWANIE - sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego, którego jedność powinna być zachowywana. Należy zatem pamiętać, że przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Przez sakrament bierzmowania ochrzczeni jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej.

POKUTA - Zbawiciel powierzając apostołom władzę odpuszczania grzechów, ustanowił sakrament pokuty, aby wierni, którzy po chrzcie św. popełniają grzechy, mogli pojednać się z Bogiem oraz z Kościołem, któremu grzesząc zadali ranę. Grzech w ujęciu Nowego Testamentu jest dobrowolnym sprzeciwieniem się woli Bożej, a tym samym wyłamaniem się z naśladowania Chrystusa. Chrześcijanin, który po popełnieniu grzechu, pod wpływem działanie Ducha Świętego przystępuje do sakramentu pokuty, powinien przede wszystkim nawrócić się do Boga całym sercem. To wewnętrzne nawrócenie serca, zawierające żal za grzechy i postanowienie nowego życia, wyraża się przez wyznanie grzechów wobec Kościoła, należyte zadośćuczynienie i poprawę życia.

NAMASZCZENIE CHORYCH - Chrystus otaczał chorych specjalną troską. Odwiedzał ich i podnosił na duchu. Przezwyciężył szeroko wtedy rozpowszechniony pogląd, jako by każda choroba była karą za grzechy osobiste. Chrystus polecił apostołom troszczyć się o ludzi chorych i wyposażył ich w władzę uzdrawiania. Namaszcza się wierzącego, który z powodu choroby lub starości poważnie słabnie. Wystarczy roztropny osąd lub opinia lekarza. Sakramentu tego udzielić można także: przed operacją; dziecku, które ma świadomość przyjęcia tego sakramentu; choremu. Szafarzem sakramentu namaszczenia chorych jest każdy kapłan, który ma obowiązek opieki nad chorymi i starcami. 
 
KAPŁAŃSTWO - W katechizmowym, tradycyjnym wyliczaniu siedmiu sakramentów, szósty nazywa się: kapłaństwo. W dokumentach kościelnych zawsze nosił nazwę: sakramentu święceń. Sakrament ten obejmuje trzy stopnie: diakonat; prezbiterat i biskupstwo. 

MAŁŻEŃSTWO - Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu. Małżeństwo chrześcijańskie jest sakramentem, którego nowożeńcy sami udzielają sobie wzajemnie. Do kapłana należy: stwierdzenie warunków koniecznych do ważnego zawarcia małżeństwa chrześcijaństwa w Kościele, pytanie o zgodę małżeńską i przyjęcie jej, potwierdzenie ważności zawartego małżeństwa, udzielenie błogosławieństwa Kościoła.